---

Op maandag 13 april was de rechterkant van het nagelbed van mijn linkerduim ontstoken (rood, heet, gezwollen, pijnlijk). Het gebied aanraken was zeer pijnlijk (zie figuur 1).

Vanaf woensdag waren haarlijnen van pus zichtbaar, die zich donderdag hadden samengevoegd tot een bijna 1 cm grote pusplek. Op vrijdag prikte ik op verschillende plaatsen in de huid om de pus eruit te laten en de pijnlijke druk te verminderen. In het weekend bleef alleen een rood en ontstoken nagelbed over. De ontsteking werd toen beter en was woensdag helemaal weg. De huid was gerimpeld en dood over het gebied van de pus. Op donderdagavond kon ik de dode huid volledig verwijderen en het duurde nog een week tot de huid volledig hersteld was.

Het symptoom was aanvankelijk aspecifiek: Door de roodheid kon ik niet met zekerheid vaststellen welk weefsel was aangetast. Naar mijn weten kon het zowel het bindweefsel als de lederhuid zijn. Ik sloot de opperhuid uit, omdat die niet veel opzwelt.

Toen de pus zichtbaar werd, was het duidelijk dat het ging om een hersenstam- of cerebellumgestuurd ZBS in PCL-fase. Op dit punt van het lichaam moet het dus de oude-mesodermale dermis (corium) zijn en het was zeker het ZBS van een "aanval/bezoedelingsconflict", ofwel lokaal geassocieerd ofwel lateraal (moeder/kind-kant), want het was aan de linkerkant van het lichaam en ik ben rechtshandig.

Het geassocieerde conflict was nu duidelijk, want er was recent maar één bezoedelingssituatie ervaren:

Wij hebben een zoon van 8 maanden, waarbij we al sinds zijn geboorte opletten op de signalen die hij geeft als hij zijn behoefte moet doen. Hij gaat dus vanaf het begin op het potje (zie trefwoorden "luiervrij" of "eliminatiecommunicatie"). Soms gebeuren er echter ongelukjes terwijl hij de wereld ontdekt, zodat er wel eens wat op de grond of in zijn broek belandt.

Op vrijdag, vier dagen voor het begin van mijn klachten, kroop hij weer naakt rond, toen ik merkte dat hij plotseling een cadeautje liet vallen. Ik rende snel naar hem toe zodat hij er niet in zou stappen, maar dat was al gebeurd, waardoor zijn voet onder kwam te zitten. Ik probeerde hem op te tillen zonder in contact te komen met de uitwerpselen, maar er kwam toch wat op mijn linkerduim, precies op de plaats van de latere pus (DHS).

Omdat ik als kind blootsvoets in een hoop hondenpoep ben gestapt, gruw ik meer van drollen dan de meeste mensen, dus dit was voor mij een bezoedeling, hoewel ik intellectueel tegen mezelf zei: "Geen probleem, ik was het er wel af". Bij het verschonen van mijn zoon heb ik vaak een lichte grimas op mijn gezicht, als ik het niet actief voorkom - zoals mijn vrouw meermalen heeft opgemerkt (in dit verband is zij volkomen ontspannen en geamuseerd door mijn gevoeligheid). Het lijkt voor mij een gevoelig punt te zijn.

In de daaropvolgende CA-fase wordt het weefsel van de lederhuid versterkt, als bescherming tegen de waargenomen bezoedeling. Het ZBS was 4 dagen actief, en verdween op maandag (CL). De reden was ofwel dat onze zoon het weer goed deed op het potje, ofwel dat ik geen bezoedeling meer voelde, omdat ik mijn handen toen al verschillende keren had gewassen.

In de PCL-fase wordt het weefsel door tuberculeuze verkazing afgebroken, waardoor pus ontstaat. De epidermis had op dit punt geen verbinding meer met de dermis en stierf daarom af.

Toevoeging 2018: Sindsdien ben ik steeds relaxter geworden op dit gebied en heb ik, zeker bij ons tweede kind, geen problemen of bezoedelingsconflicten gehad in dergelijke situaties.